'Die deern is gold weerd'
Annie (Anja) Ligtlee vijftig jaar bij de familie Bosman
Door Josée Gruwel
GAANDEREN – Inwoners van Gaanderen hadden er wel eens woorden over: heet ze nou Annie of Anja? De oplossing is eenvoudig: bij de geboorte werd ze Annie genoemd, maar toen ze bij Theo en Annie Bosman in betrekking kwam, werd haar gevraagd om een andere naam te kiezen, omdat er al een Annie in huis was. Ze koos voor Anja. Op 1 september was ze vijftig jaar in dienst. Met hart en ziel werkte ze in de winkel en de huishouding van de familie Bosman.
Annie Ligtlee – Peppelman herinnert zich nog dat ze, op haar achttiende, solliciteerde bij de familie Bosman in de Hoofdstraat. "Ik belde naar aanleiding van een advertentie in de Graafschapbode en mocht op een avond, want overdag was er geen tijd vanwege de winkel, op gesprek komen. Mijn vriend, Appie Ligtlee, woonde in Gaanderen en omdat ik in Halle woonde en met de fiets moest gaan, haalde hij me met de bromfiets op. Ik maakte daarmee meteen een slechte indruk, want Theo Bosman vroeg of ik niet alleen kon komen."
Gelukkig kwam alles goed. Annie, een van de dertien kinderen uit het gezin Peppelman - van de doodgraver uit Halle - werd aangenomen. In de beginjaren, toen ze nog niet met Appie samen in Gaanderen woonde, fietste ze elke dag heen en weer tussen Halle en Gaanderen. "'s Morgens om 8.00 uur begon ik en 's avonds om 7.00 uur fietste ik terug. Later had ik een Vespa'tje, toen ging de reis sneller. Als het heel slecht weer was, mocht ik van de zaak wel eens een auto meenemen."
Bezige bij
Ze begon in eerste instantie als hulp in de huishouding en als kinderoppas. Als snel werd duidelijk dat ze het werk leuk vond en toen Annie Bosman na de bevalling van haar tweede zoon Casper uit het ziekenhuis kwam, runde Anja het hele huishouden.
Walter Bosman, de oudste zoon, vertelt: "We noemen Anja onze surrogaatmoeder. Haar karaktereigenschappen? Oprecht, eerlijk en consequent."
Al snel verrichtte 'Anja van Bosman' ook allerlei werkzaamheden in het bedrijf, waar ze eerste verkoper werd.
De 83-jarige Annie Bosman vertelt: "In onze zaak verkochten we destijds fietsen, schaatsen met schoenen en ijzerwaren. Ook reden we taxi, verhuurden auto's en hadden een benzinepomp. Anja was van alle markten thuis. Als het nodig was, reed ze ook taxi. Een enkele keer ook rouw- en trouwritten. Daarnaast hield ze winkel en woonhuis schoon en ontfermde ze zich ook wel over het huis van opa en oma naast ons."
Bijzondere herinneringen zijn er. Annie: "Zoals toen Anja met een busje naar Schiphol reed om een achttal Spanjaarden op te halen. Toen ze in Terborg kwam bij het verblijfadres van de buitenlanders, bleek er een misverstand en konden ze nog niet terecht. "Die nacht hebben ze bij Anja en Appie thuis geslapen. Voor Anja bleek niets teveel. Het enige waar ze een hekel aan had was banden plakken en wielen spaken."
Anja: "Banden plakken deed Jan Hendriksen, die net als ik bijna veertig jaar in de zaak werkte, en de wielen die gespaakt moesten worden nam Annie altijd mee naar de keuken. Tijdens het eten koken voerde ze dat klusje dan uit."
Lief en leed
Anja had hart voor de zaak. Ze ervoer dat ze gewaardeerd werd en dat er op gelijke voet met haar werd omgegaan. Annie: "Iemand moet zich happy bij je voelen." Dat was het geval en bleek na de geboorte van haar eigen kinderen Gabor en Falco. Annie: "Met veertien dagen was ze er weer. De box stond bij ons in de keuken."
De band tussen Anja en haar man Appie en het gezin Bosman werd hecht. Ze deelden lief en leed met elkaar en waar kon hielpen ze elkaar.
Ging de familie Bosman op vakantie? Dan draaide Anja met Jan Hendriksen de zaak. Annie: "Op een keer was er een kastekort van 1 gulden 80. Anja, altijd pietje-precies, kon er niet van slapen en wilde uit eigen zak het bedragje bijleggen. Maar opa, die ook meehielp in de zaak, bleek een nota geïnd te hebben die hij vergeten was af te dragen. Eenmaal terug van vakantie sprak opa twee belangrijke zinnen: 'Die deern is gold weerd. Die mo'j nooit wegdoen!'"
Anja bleef. Ook toen de firma Bosman, die stamt uit 1922, werd overgenomen door zoon Walter. Na 38 jaar trouwe dienst kwam het onheilsbericht dat Walter ermee stopte. Anja wordt er nu nog emotioneel van als ze daaraan denkt: "Daar heb ik zo'n verdriet van gehad, maar het kon niet anders."
Binnen de kortste keren kon ze bij Koenders in Gaanderen aan de slag, maar ze bleef Theo en Annie Bosman ook trouw. En toen Theo overleed en haar man Appie haar ontviel, bleef ze voor Annie komen. "Dat is vanzelfsprekend", vindt ze. Annie is daar dankbaar voor. "Ze is als een dochter voor mij," vertelt ze. "Samen met familie gaan we het gouden jubileum vieren."