Normaal
Er zijn van die momenten dat je de Achterhoek in al je vezels voelt. Die momenten zijn vrij zeldzaam, maar daarom extra mooi. De namiddag van 30 september 2012 was zo'n moment. Het is alweer bijna zes jaar geleden dat motoren rondgingen op 't Hengelse Zand. Het optreden waarmee Normaal die dag midden in het bos afsloot, deed bij velen de haren op de armen recht overeind staan. Kippenvel, zo mooi.
Mooi omdat deze muziek de Achterhoek mede heeft gemaakt tot wat het nu is. Omdat het hoort bij deze plek, de streek landelijk op de kaart heeft gezet en daardoor voor iedereen hier zoveel heeft betekent. Omdat de teksten van Normaal gaan over de mensen hier. Over ons als Achterhoekers. Over waar wij over praten. Over waar wij onze identiteit vandaan halen. Deurdonderen!
Alleen daarom al wilde ik erbij zijn, afgelopen Hemelvaartsdag in het centrum van Hummelo. Ook dit ging iets bijzonders worden, dat merkte je vooraf aan alles. Zo belde Henk Kelder – voorzitter van het Anhangerschap, dat Normaal het standbeeld cadeau deed – een ruime week voor de onthulling nog even op. Of ik nog snel een stukje in de krant kon schrijven? En of ik nog langskwam? Dan konden we er samen een biertje op drinken.
Langskomen ging ik zeker. Puur voor mezelf. De krant had andere krachten ingeschakeld. Ik ging – zoals een oud-collega dat zo mooi kon zeggen – als mens. Met een vol plein leek dat biertje met Henk me daarom nog wel een dingetje. Dat was niet zo gek gedacht. Het plein in Hummelo stond vol. Stampvol. Voller dan ooit tevoren. Normaal bracht zeker 4.000 mensen samen in het hart van het dorp.
Extra bijzonder was het unieke karakter van dit alles. Zo uniek als de motorcross op 't Hengelse Zand in 2012 na al die jaren was, zo uniek was ook dit optreden. De vraag of het ooit nog een keer ging gebeuren en het feit dat je die vraag bijna enkel met 'een goede kans van niet' kon beantwoorden, deed daar nog eens een schepje bovenop. Als het aan Bennie Jolink ligt, moet je in dit geval echter nooit 'nooit' zeggen.
Dat zei hij in de microfoons van de voor Achterhoekse begrippen massaal toegestroomde pers dan ook niet. De vele cameralezen legden alles vast. Maar een handjevol mensen zag de onthulling van het standbeeld met eigen ogen, want het grootste gedeelte van het publiek kreeg er niets van mee. Zij moesten het later maar via krant of televisie tot zich nemen. Geen probleem. Op zulke dagen kijk je 's avonds met trots naar het NOS Journaal.
Natuurlijk is de Achterhoek veel meer dan alleen Normaal. Er is veel meer om trots op te zijn. Komende zondagmiddag kan De Graafschap op De Vijverberg promoveren naar de eredivisie. Ik hoop op een spektakelstuk met een afloop in blauw-wit voordeel. Op een Spinnekop die juicht als nooit tevoren. Op een groot feest voor de Superboeren. Op zo'n moment waarop je de Achterhoek in al je vezels voelt.