Violen-Meijers 'Zonneboom' 3 meter 40 hoog
Zelfgemaakte compost van kippenmest draagt bij aan metershoge groei
Door Pauline Redlich
KILDER – Volks tuinieren is sinds mensenheugenis de grote passie van Gerrit Meijer, in 1933 geboren en getogen op een Kilderse boerderij aan de Beekseweg. Na een druk en bewogen leven kan de Kildernaar nog steeds niet stilzitten en scharrelt dagelijks rond het huis in zijn eigen moestuin. Speciaal voor de foto klom hij nog één keer op de ladder, onder het toeziend oog van zijn vrouw Marietje, om trots als een pauw de hoogte van 3.40 meter van zijn 'zonneboom' aan te wijzen.
De 85-jarige Gerrit Meijer mailt zelf naar de redactie van deze krant dat zijn zonnebloemen al ver boven de schutting uitsteken. Enkele dagen later is het zover: hij wordt geïnterviewd en gefotografeerd. Op de vraag wat het geheim is van de bovennatuurlijke groei, zegt hij: "Ik weet het niet, ik denk mijn zelfgemaakte compost."
Vervolgens vertelt Gerrit in geuren en kleuren over zijn zes kippen die dagelijks een eitje leggen en die hij de pitten van de zonnebloemen van vorig jaar voerde. Hun poep, gemengd met zijn eigen etensresten, gebruikte hij als mest voor de nieuwe zonnebloemen. Deze plantjes kweekte hij met behulp van zonnebloempitten van vorig jaar. "En natuurlijk tegen ze praten," legt Gerrit lachend uit."
Zijn liefde voor tuinieren gaat ver terug, naar zijn jeugd. Als 12-jarige werkte hij na de oorlog in het bos. Eikels zoeken en planten om de sporen van de tanks van de Duitsers te laten verdwijnen. En bosbessen plukken, die zijn moeder vervolgens inmaakte, om ze daarna te verkopen voor kermisgeld.
Thuis op de boerderij werkte Gerrit in de moestuin en later had hij op verschillende plekken in Kilder een eigen moestuin. Onder andere op een lapje grond wat nu voetbalveld is, bij de Boskant en de Van Marlestraat. Deze laatste tuin bezorgde hem de naam 'Violen-Meijer' omdat hij het halve dorp voorzag van violenplanten.
Hier stopte hij ruim tien jaar geleden mee om verschillende redenen: "Ik had een hernia en heel langzaamaan overleden veel ouderen, waarmee ik dagelijks een praatje maakte als ik in mijn tuintje bezig was. De jongeren zijn te druk en ik vond het niet gezellig meer."
Sinds die tijd scharrelt Gerrit dagelijks -voor de middag- rond in zijn eigen tuin aan de Sportlaan. Alles staat er pico bello bij: druiven, tomaten, boerenkool, sla, andijvie, courgette, selderij en peterselie. "Alleen de aardbeien zijn verbrand deze zomer," bekent Gerrit met spijt in zijn stem. "Maar de zonnebloemen daarentegen, groeiden tot in de hemel. Heerlijk toch. Zo blijf ik lekker bezig."