Jesse Deelstra heeft zijn zinnen gezet op zeilen. Foto: Meike Wesselink
Jesse Deelstra heeft zijn zinnen gezet op zeilen. Foto: Meike Wesselink Foto:

'De wind kun je niet veranderen, wel de stand van de zeilen'

Vervolg van voorpagina

ZUTPHEN - Aan boord heeft Jesse de beschikking tot een studiebegeleider die hem helpt met plannen en studeren. Een strakke planning komt er zeker bij kijken, want op het schip moet natuurlijk ook gewerkt; er moet wacht worden gelopen, gekookt, genavigeerd en het schip moet schoon en veilig zijn.

Bijna drie jaar geleden leerde Jesse zeilen bij de Zeeverkenners. Tijdens de zomerkampen voer hij ook rond in het waddengebied en raakte verknocht aan de zeilsport. Na zo'n avontuur op zee werd Jesse al weer gauw in beslag genomen door alledaagse beslommeringen en dan met name die van school. School at Sea is precies wat Jesse zoekt; hij kan zich ontwikkelen, zowel met zijn neus in de boeken, maar hij leert ook van wat er allemaal op zijn pad komt.

Die hang naar avontuur is best opmerkelijk voor een kind dat op zijn vijfde de diagnose PDD-NOS kreeg. Jesse had in zijn jonge jaren last van angststoornissen en vond het moeilijk om aansluiting te vinden bij anderen. Door de uitdagingen die op zijn pad kwamen niet te ontlopen en steeds een beetje meer te durven, wist Jesse zich te ontwikkelen tot een gezonde puber die met twee benen op de grond staat. Hij heeft er op leren vertrouwen om in het diepe te duiken en uit zijn comfortzone te stappen. "Ik kan wel tot mijn twintigste achter mijn moeder aan blijven lopen, maar als ik ergens voor wil gaan, kan ik ook mijn best doen om het mogelijk te maken. Ik heb geleerd dat je dingen niet kunt veranderen, maar wel de manier waarop je er tegenaan kijkt. Je kunt de wind niet veranderen, wel de stand van de zeilen." Zes maanden met 34 jongeren op het schip, leren samenwerken, eten wat de pot schaft en overnachten op zee ziet Jesse als behoorlijke uitdagingen, maar het is er wel één die hij maar wat graag aangaat. De zin in het zeilen en de hang naar avontuur zijn veel groter dan zijn angsten; die overwinning heeft hij al behaald.

Er is nog één hobbel die Jesse over moet; hij moet 25.000 euro bij elkaar verzamelen om de reis te kunnen bekostigen. "Ik heb verschillende bedrijven en fondsen aangeschreven, maar merk dat het nog niet eenvoudig is. Zeker grote bedrijven bedenken vaak van tevoren aan welke doelen ze geld willen doneren en daar kom ik dus niet altijd tussen."

Jesse biedt via zijn site verschillende sponsorpakketten aan. Hij is bereid om tegenprestaties te verrichten. Dat kan sponsoring zijn op kleding of vlaggen die in de mast komen te hangen, maar hij kan ook goederen of diensten de oceaan over varen en zeiltochtjes organiseren als hij weer terug is. "Op 25 mei houden we een bingo in het DWK-gebouw. Iedereen is welkom om te komen. Met hulp van Zutphense ondernemers hoop ik prijzen bij elkaar te verzamelen die we dan vanaf 19.30 uur verloten. Mijn stiefbroer Gijs Neplenbroek heeft aangeboden om die avond te komen zingen. Ook heb ik krasloten laten drukken, (s)teuntjes, die ga ik deur aan deur verkopen."

Zelf kijkt Jesse erg uit naar de ontmoeting met de Rastafari die tijdens zijn reis op het programma staat. "Het is een cultuur waarbij niemand zich hecht aan bezit, maar waarbij alles wordt gedeeld, ik vind dat heel bijzonder."


Jesseatsea.com