Mei

Het is de maand mei en altijd schieten dan de eerste regels van het gedicht Mei van Herman Gorter door mijn hoofd: 'Een nieuwe lente en een nieuw geluid'. De zin die een uitdrukking is geworden. Het gedicht bestaat uit drie delen met samen meer dan 4000 regels. Een boek vol. Het gaat verder met: 'Een nieuwe lente en een nieuw geluid / Ik wil dat dit lied klinkt als het gefluit / Dat ik vaak hoorde voor een zomernacht / In een oud stadje, langs de watergracht'. Oude taal, oud gedicht, een verhaal in dichtvorm van een van de Tachtigers, een stroming die beïnvloed was door het impressionisme.

Hoe mooi is het dat we op Hemelvaartsdag in de tuin van Dat Bolwerck met 100 mensen de hele Mei hebben voorgelezen. Ik mocht ook meedoen.

Het kan ook korter. Dat bewees Henk Mennes met twee lentegedichtjes. Hij gaf aan dat ze beide komen uit zijn laatste bundel 'Van alledag'.

Moeder gaat voorop.
Dan de zes kleintjes
en vader sluit de rij,
onberoerd.

Zo worden ze,
veilig en vertrouwd,
zachtjes gakkend
met de stroom meegevoerd.

Naast het resterende fundament
van het gesloopte fabriekspand
staat de houten bank
verlaten in de voorjaarszon.

Het is al weer lang geleden
dat arbeiders op zijn schoot
zaten te schaften
en bespraken hoe knap Ajax won.

Henk Mennes